Nieuwsbericht

30-3-2015

Dames Dinsdag wint Landelijke slottoernooi.

Donderdag 26 maart speelde het Dames Dinsdag team van OMHC het jaarlijkse landelijke slottoernooi. De afgelopen jaren was een welverdiende laatste plaats vaak ons deel. Af en toe werd wel een sportiviteitprijs of een creativiteitsprijs gewonnen en vaak wonnen we ook zeker de derde helft, maar de beker werd nog nooit mee naar huis genomen. Toch iets wat langzamerhand aan het team vrat en waar we iets mee moesten doen.

Aan het begin van het seizoen formuleerden we dan ook een nieuwe ongekende doelstelling. Er moest en zou dit seizoen een prijs gewonnen worden en dit keer vooral op het sportieve vlak. Het openingstoernooi in september en de competitie werden gebruikt als voorbereiding op het landelijke slottoernooi waar we als winnaars uit de bus zouden moeten komen. Tijdens het openingstoernooi in Leiden werden we 5e, in de competitie staan we 4e. Nog ver weg van de begeerde 1e plaats, maar in ieder geval niet meer laatste.

De voorbereidingen voor het toernooi dat dit jaar in Ede werd gehouden, waren serieus. De wedstrijdtenues werden zorgvuldig uitgekozen en een "jeugdherberg" in de buurt werd ruim van te voren afgehuurd. Hierdoor kon een deel van het team een dag eerder aankomen en volledig uitgerust aan het toernooi beginnen. Helaas bleek in de praktijk dat het uitgeruste deel op de dag zelf uit Rotterdam moest komen, want het deel dat in de "jeugdherberg" verbleef was de doelstelling al snel vergeten. Alhoewel er gezegd wordt dat in de jeugdherberg nog wel een serieuze wedstrijdbespreking is gehouden waar nogmaals de doelstelling van het seizoen kernachtig is besproken.

Op de toernooidag zelf stonden de bekkies gespannen. We hadden een missie te volbrengen. Ons spoorboekje was eenvoudig, eerst de 3 wedstrijden in de poulefase winnen en daarna door winst in de halve finale doorstoten naar de finale. Uiteraard werd aan de gezamenlijke warming-up meegedaan. De eerste spieren werden overbelast, maar van daadwerkelijke spierscheuringen was gelukkig nog geen sprake.

De eerste wedstrijd begon. We hadden onze eigen Freek van Rossum bij ons om de wedstrijden in goede banen te leiden. Waarvoor ook hierbij nogmaals onze grote dank! We moesten gelijk tegen een geduchte concurrent. Want ook Ede zelf bleek ambitie te hebben om het toernooi te winnen. En na 25 minuten leek onze droom dan ook al vervlogen. Een 1-0 verlies bracht ons gelijk met beide voetjes op de grond. Geen wedstrijd mocht meer verloren worden.

De tweede wedstrijd was een formaliteit. We moesten winnen en deden dat. Een eenvoudige 3-0. Hierna volgde de spannende wedstrijd voor een plek in de halve finale. Geen idee meer wie de tegenstander was, maar we waren aan elkaar gewaagd. Hoewel we er nog nooit op geoefend hadden, bleek dit toernooi onze afschuifcorner het beslissende wapen te worden. 10 minuten voor het eindsignaal schoven we de bal onhoudbaar langs de keep. Genoeg voor een plek in de halve finale! "The Road To Gold" lag open.

Een lekkere lunch en uiterst motiverende accordeonist zorgden ervoor dat we halve finale tegen het altijd lastige Epe scherp ingingen. Ze waren geen partij voor ons. We roken het goud en ook Epe werd met 3-0 aan de kant gezet. De finale was behaald.

Maar ... Het uitermate sterke en ambitieuze Ede vanuit de eerste wedstrijd bleek de andere finalist te zijn. Toch wel ietwat nerveuzig begonnen we aan de finale. Eigenlijk lukte net als altijd maar heel weinig, maar op de een of andere manier kregen we het toch weer voor elkaar om een strafcorner te versieren. En zowaar konden we voor de tweede keer dit toernooi onze uiterst doeltreffende strafcornerformatie in stelling brengen. En om het nog ongeloofwaardiger te maken, scoorden we weer met de afschuifvariant. We stonden met 1-0 voor in onze droomfinale.

Wat volgde, is moeilijk te beschrijven. Ede ging op volle kracht vooruit en creëerde kans na kans. De spanning leek onze spelers op de bank bijna te veel te worden. Het hartstochtelijk aanmoedigen en het nog fanatieker billenknijpen van de bankbemanning en de allerlaatste krachtsinspanningen van de spelers in het veld zorgden ervoor dat Ede alle kansen miste. Het eindsignaal klonk en de de toernooiwinst was voor ons. Gemiddeld iets boven de 50 jaar, maar zo blij als een kind met deze o zo begeerde prijs.

Natuurlijk wonnen we in het clubhuis ook de 3e helft en weet heel Ede en omstreken dat de Dames Dinsdag uit Ommoord hun toernooi hebben gewonnen. We sloten deze geweldig succesvolle dag af met een gezellig etentje, waarna een verstandig deel van het team richting Rotterdam vertrok en het onverstandige deel doorfeestte in de "jeugdherberg", waar bleek dat de getalenteerde hockeyers zich maar beter niet aan airhockey kunnen wagen en de niet getalenteerde hockeyers nog altijd een carrière in het airhockey kunnen nastreven.

Dinsdag spelen we weer een wedstrijd in competitieverband. De uitslag is van ondergeschikt belang. De lunch des te meer. Ons seizoen is nu al een volledig succes!