Op een zonovergoten dag moesten de meiden van de MB1 vandaag de laatste wedstrijd in de voorcompetitie spelen, uit tegen Krimpen MB1. Ondanks een onnodig verlies in de voorgaande wedstrijd konden de meiden bij winst hoog eindigen in de poule.

 

Vlak voor de wedstrijd kregen de meiden echter een grote tegenslag te verwerken toen bleek dat er maar 10 meiden konden spelen waardoor winst vandaag een bijna onmogelijke opgave leek. Om de meiden op te beuren sprak de coach zijn volledige vertrouwen uit en gaf hij duidelijk aan wat vandaag het strijdplan zou zijn.

 

Dat de tactiek van de coach bleek te werken werd al snel duidelijk doordat de meiden, tegen ieders verwachting in, al na 10 minuten op een verdiende 0-2 voorsprong kwamen. Zelfs na een tegendoelpunt raakten de meiden niet in paniek en brachten, met een prachtig doelpunt, het verschil weer op twee punten.

 

Tegen het eind van de eerste helft werd het gebrek aan wissels duidelijk en moest de keeper steeds vaker in actie komen. Na een paar prachtige reddingen kon ze echter niet voorkomen dat de voorsprong werd teruggebracht tot 2-3 en volgde er een paar spannende minuten. De ouders, die begrepen dat de meiden nu extra steun nodig hadden, waren luidkeels te horen maar vielen stil toen een aanvalster hard een bal op haar knie kreeg.

 

De coach haalde de speelster van het veld maar deze gaf, door haar tranen heen, aan dat er niets aan de hand was en dat ze door wilde spelen. Een altijd behulpzame ouder die direct na het incident van de andere kant van het veld was aangesneld en totaal buiten adem naast de dug-out met handgebaren probeerde aan te geven waar de ijszak lag was dan ook zeer verbaasd dat de speelster niet meer op de bank zat.

 

Net zoals aan het begin van de wedstrijd begonnen de meiden met een ongelofelijke inzet aan de tweede helft en werd de voorsprong vergroot tot 5-2. Na zo'n 30 minuten waren sommige meiden duidelijk aan het eind van hun Latijn en hadden last van duizeligheid. Dat we hier te maken hebben met een hecht team werd toen duidelijk doordat de andere meiden extra taken op zich namen en zorgden dat het team uiteindelijk het onmogelijke waarmaakte door als winnaar het veld te verlaten.

 

Ik, en ik denk dat ik namens de coaches en ouders kan spreken, ben ontzettend trots op jullie. Deze overwinning is prachtig maar vandaag hebben jullie de essentie van een teamsport laten zien door als één team te strijden en echt voor elkaar door het vuur te gaan.

 

Ik verheug me op de rest van het seizoen.

X