Na de laatste veldwedstrijd winnend te hebben afgesloten begonnen de meiden met veel zelfvertrouwen aan de zaalcompetitie.

Dat dit toch wel een ander soort hockey is bleek wel in de eerste wedstrijd waarbij het spel nog niet echt goed te noemen was.  Echter de grote kracht van dit team, het agressief vooruit verdedigen met zijn allen, bleek een dusdanige druk op te leveren waar de tegenstander niet tegen bestand was. De eerste 2 wedstrijden werden dan ook verdiend gewonnen.

 

Op de 2^e wedstrijddag stond een interessante ontmoeting tegen Pijnacker op het programma. Een tegenstander die we ook op het veld nog tegen gaan komen. In de zaal bleek OMHC echter een maat te groot en aangezien ook de andere wedstrijd bijzonder overtuigend en met af en toe heel goed spel werd gewonnen, was de start uitmuntend te noemen. De overige ploegen verspeelden allemaal punten tegen elkaar en zo stond MC1 na 4 wedstrijden al 5 punten voor op de nummer 2.

 

Zachtjes werd er hier en daar al het woord "kampioen” gefluisterd en na de feestdagen werd door het team ook afgesproken om er echt voor te gaan. De volgende 2 ontmoetingen werden vooraf als lastig bestempeld en dat bleek in de praktijk ook zo te zijn.  MC1 speelde niet zijn beste wedstrijden en had ook veel pech (pushte die dag maar liefst 5x op de paal!) maar was toch in staat om haar beide wedstrijden, al was het nipt, in winst om te zetten. Na deze ronde waren er nog maar 2 concurrenten over, HDS en Westland.

 

Op de 4^e wedstrijddag stonden de dames tegenover HDS en dat bleek een zeer lastige wedstrijd.  De kampioenschapskoorts gierde ondertussen bij iedereen door het lichaam en in een zeer spannende wedstrijd leed MC1 haar  eerste puntverlies door een 1-1 gelijkspel. Dit was wel genoeg om HDS definitief te doen laten afhaken voor de titel en na het verrassende puntverlies van Westland later die dag kwamen we na enig rekenen tot de conclusie dat MC1 reeds op wedstrijddag 5 het kampioenschap kon binnenhalen. Een gelijkspel tegen Bleiswijk en overwinning op Westland zou volstaan.

De voorbereidingen werden getroffen. Ouders, broers, zussen, opa's en oma's en vriendinnen werden gemobiliseerd en iedereen  was er klaar voor om die dag kampioen te worden. De meiden van MC1 wilden de klus ook heel graag deze dag klaren omdat hun  coach Maarten er de volgende wedstrijd niet bij kon zijn ivm verplichtingen met Heren 1. Kortom, de druk werd goed opgevoerd.

 

Nadat Westland overtuigend van Bleiswijk had gewonnen mocht OMHC MC1 beginnen aan haar wedstrijd tegen Bleiswijk. Dat was ook wel tijd want, vanwege het gestuiter van de meiden had een van de ouders het team al omgedoopt in ADHD MC1.  De spanning had duidelijk vat gekregen op het team en droop van het spel af. Toch bleek OMHC veel beter dan hun tegenstander en kon in de slotfase zelfs uitlopen naar een 5-1 zege. Het 1^e gedeelte van de klus was geklaard en toen begon het zware 2^e gedeelte.    Westland was een team dat het voornamelijk van hun fysieke kracht moest hebben en op dat vlak was OMHC geen partij voor de veel grotere en sterkere meiden van Westland. Echter compenseert MC1 dit manco al het gehele seizoen door hun ongekende inzet en hierdoor gaf de betere techniek van OMHC ons een duidelijk overwicht. Helaas bleken de eerste paar, soms grote, kansen niet aan  MC1 besteed en na balverlies op het middenveld counterde Westland zich naar een 1-0 voorsprong.

Het kampioenschap leek opeens heel ver weg en een paar minuten waren de meiden ook van slag door deze tegenvaller. Gelukkig zit het mentaal ook wel goed in dit  team en al snel pikte OMHC weer de draad op. Halverwege verdiende de meiden een strafcorner en via een prachtige variant werd stand weer gelijk getrokken. De wil om het vandaag te beslissen was enorm en verbeten ging MC1 op zoek naar de voorsprong.  Na een scrimmage voor het doel kwam die er ook en de kleine hal barstte bijna uit zijn voegen van het gejuich van alle OMHC-ers.    Hoopvol werd er al naar de klok gekeken maar er waren nog 10 minuten te spelen. Daarbij gaf Westland het ook absoluut niet op en  streden zij voor hun laatste kans. De wedstrijd werd zo mogelijk nog intenser maar 5 minuten voor tijd was het toch OMHC die de

beslissende en verlossende 3-1 scoorde. Deze klap kwam Westland niet meer te boven en na het laatste fluitsignaal werd keepster Sydney wederom (traditie?) door de hele ploeg besprongen en kon het feestvieren beginnen.

Proficiat met deze geweldige prestatie.

 

Jullie zijn een meer dan terechte kampioen door reeds na 5 van de 7 wedstrijddagen alle concurrenten op een onoverbrugbare  puntenachterstand te hebben gezet. 10 gespeeld, 28 punten en 44 doelpunten voor met slechts 8 tegen!

 

Geniet van dit kampioenschap en hopelijk kunnen we het aan het einde van het veldseizoen nogmaals zo'n feestje vieren.

 

 

Namens het team ben ik nog verzocht om alle supporters te bedanken voor hun steun en enthousiasme. Ook de felicitaties van MC12/MC2 werden bijzonder gewaardeerd. Verder feliciteert MC1 de meiden van ME2 met hun behaalde kampioenschap en wenst ze de andere teams die nog kans maken op het kampioenschap veel succes. Hopelijk staan ze op 9 Maart samen met veel andere teams op het veld tijdens de  huldiging na de wedstrijd van Heren 1.